طنابی را بوسیله میله ی پرچم و
حفاظهای پنجره یا میله ی هندبال یا بسكتبال و . ثابت می بندیم و به تعداد
توپهای موجود كه داریم به بچه ها می دهیم ( مثلاً چهار توپ در چهار گروه)
از نفرات اول هر گروه خواسته می شود
به طور همزمان توپ را به بالای طناب پرتاب كرده و بلافاصله به طرف دیگر طناب
رفته و توپ پرتاب شده را دریافت كنند.
توپها را به نفرات بعدی بدهند و به
آخر صف خود برگردند در این فاصله بچه ها شعر ورزش خوبه كه در زیر نوشته شده را
با هم می خوانند.
ورزش خوبه چه جورش نه بی نمك نه شورش
ورزش كنیم یه عالم
یواش یواش و با هم
غصه خوبه یا شادی
البته شادی شادی
شادی كجاست همین جا تو قلب ما بچه ها
دنیا داره تماشا
به چشم ما بچه ها
هر طرفش یك رنگه وای كه چقدر
قشنگه
به روی هم بخندیم
راه غمو ببندیم
ضمناً نفری كه پرتاب صحیح را انجام
داده به بچه ها معرفی شده و از او
می خواهیم یك بار دیگر فعالیت قبل را تكرار كنند.
پس از اتمام بازی اول نفس گیری كرده
بلافاصله دانش آموزان در چهار گروه مقابل هم بطوریكه دو گروه از دانش آموزان در
آن طرف طناب مستقر شوند فاصله بین دو گروه 5/1 متر تعیین كرده از نفرات اول هر
گروه خواسته می شود تا با صدای سوت مربی توپ را از بالای سر بدون برخورد به طناب
برای نفر اول گروه مقابل پرتاب كند و سریع به آخر صف گروه مقابل برود. اینكار تا
نفرات آخر هر گروه ادامه پیدا می كند.
|
درباره این سایت